Νάξος, Πορτάρα, 2000. Μαύρο πανώ για το πολύνεκρο ναυάγιο του Σαμίνα Εξπρές

Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ - Ένα σχόλιο για τα γεγονότα στη Μανωλάδα



Ως Αντιφασιστικό Δίκτυο Νάξου καταδικάζουμε το ρατσιστικό – ταξικό έγκλημα σε βάρος 200 μπαγκλαντεσιανών μεταναστών από τα αφεντικά τους στη Μανωλάδα της Ηλείας, όταν οι εργάτες μετανάστες στις φυτείες φράουλας πήγαν να ζητήσουν τα δεδουλευμένα 6 μηνών. Αντί για χρήματα οι μετανάστες δέχτηκαν ως απάντηση από τους επιστάτες των κτημάτων πυροβολισμούς καραμπίνας από τους οποίους τραυματίστηκαν 32 μετανάστες. Από αυτούς οι 4 βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση, ενώ οι 10 είναι σοβαρά.
Εάν για την υπόλοιπη Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης και της Νάξου, μιλάμε για άγρια εκμετάλλευση των μεταναστών, ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος τους και άθλιες συνθήκες διαβίωσης,  στη Μανωλάδα ισχύει ένα ακόμη πιο ιδιότυπο καθεστώς. Οι σχέσεις μεταξύ των νεοτσιφλικάδων της περιοχής και των χιλιάδων μεταναστών εργατών είναι δουλοκτητικές και στάζουν στην κυριολεξία αίμα.  Η κτηνωδία που του κτηματία και των επιστατών του παραπέμπει στην εποχή της δουλείας στις φυτείες της Αφρικής.
Εδώ και πολλά χρόνια το αίμα των μεταναστών εργατών ποτίζει της φράουλες της Νέας Μανωλάδας, όπου παράγεται περίπου το 90% της εγχώριας παραγωγής φράουλας. Οι σχέσεις αυτές με τις πολυάριθμες εγκληματικές επιθέσεις έγιναν γνωστές τα τελευταία 5 χρόνια και κυρίως τον Απρίλη του 2008, όταν 1500 εργάτες γης αρνήθηκαν να δουλέψουν στα χωράφια και ζήτησαν τα δεδουλευμένα και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η απάντηση από τους τραμπούκους τσιφλικάδες ήταν και τότε πογκρόμ και βία, από την οποία δεν γλίτωσαν δημοσιογράφοι καθώς και αριστεροί συνδικαλιστές που είχαν βρεθεί στην περιοχή για το γεγονός.
Έτσι δημοσιοποιήθηκε τότε το ιδιόμορφο καθεστώς του νομού Ηλείας ενώ εντελώς υποκριτικά ο πολιτικός κόσμος και τα ΜΜΕ το καταδίκασαν. Οι σχέσεις από τότε «εκσυγχρονίστηκαν» αφού πλέον και με τη βούλα του κράτους θεσμίστηκε η «ενοικίαση εργαζομένων» και το δουλεμπόριο πια έγινε «νόμιμο». Μάλιστα στην Ηλεία καταργήθηκε ακόμη και η επιθεώρηση εργασίας, ενδεικτικό για την πρόθεση του κράτους να δημιουργήσει μια ειδική οικονομική ζώνη όπου οι δουλοκτήτες ανενόχλητοι θα προάγουν την οικονομική ανάπτυξη του τόπου. Μέσα από το γνωστό πελατειακό σύστημα των βουλευτών τους οποίους οι ίδιοι εκλέγουν, εξασφαλίζουν ευνοϊκούς όρους για την κερδοφορία τους και καλύπτουν συστηματικά την άγρια εκμετάλλευση των εργατών, ενώ χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν και οι καταγγελίες εναντίον τους, οι οποίες δεν καταχωρούνται καν στα αρχεία.
Οι περιβόητες Ε.Ο.Ζ. (Ειδικές Οικονομικές Ζώνες ) είναι πλέον γεγονός και θα τις δούμε να εφαρμόζονται σε όλη τη χώρα με μόνο στόχο το κέρδος των λίγων, εκμεταλλευόμενοι τους πολλούς. Οι εργαζόμενοι, ανεξαρτήτου χρώματος και εθνικότητας, αναγκάζονται να δουλεύουν με μισθούς πείνας κάτω από αντίξοες και πολλές φορές απάνθρωπες συνθήκες. Στόχος τους να γίνει η χώρα μια απέραντη «Μανωλάδα».
Στην ίδια περιοχή προϋπήρξαν και άλλες εγκληματικές επιθέσεις με πιο χαρακτηριστική αυτή το 2011, όταν δύο αγρότες έδεσαν και έσυραν πίσω από το μηχανάκι τους δύο μετανάστες με την κατηγορία ότι είχαν πρόθεση να τους κλέψουν αρνιά. Ο ένας από τους δυο βασανιστές αγρότες μάλιστα, συμμετείχε και στους φετινούς πυροβολισμούς. Έτσι, ερχόμαστε στο σήμερα, όπου ο Κολόμβος ανακάλυψε ξανά την Αμερική, και όπου καθεστωτικά ΜΜΕ και πολιτικοί εκπλάγηκαν ακόμα μία φορά. Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι ακολουθείται συγκεκριμένη πολιτική σε αντίθεση με την προσπάθειά τους να εμφανίζουν το συμβάν ως τυχαίο.
Σημαντικό είναι επίσης να σημειωθεί ότι η ένοπλη επίθεση, δεν έγινε την ώρα της έντασης, αλλά λίγο αργότερα, κάτι που υποδηλώνει τις εγκληματικές προθέσεις των αφεντικών. Το κράτος δεν δείχνει απλά την ανοχή του απέναντι σε αυτές τις επιθέσεις αλλά αντίθετα τις υποδαυλίζει και τις συγκαλύπτει. Ο Σαμαράς άλλωστε είναι αυτός που στην προεκλογική καμπάνια της Νέας Δημοκρατίας καλούσε να πάρουμε πίσω τις πόλεις μας. Το σύστημα είναι που οπλίζει τα χέρια του κάθε τσιφλικά, του κάθε φασίστα και που του δίνει το ελεύθερο να επιτίθεται είτε σε μετανάστες, είτε σε ανθρώπους που αγωνίζονται για τη ζωή και την αξιοπρέπεια.
Οι μετανάστες πάντα και παντού λειτουργούσαν ως οι αποδιοπομπαίοι τράγοι. Στις πλάτες τους γιγαντώθηκαν οικονομικές υπερδυνάμεις, πάνω τους στηρίχτηκε η οικονομική ανάπτυξη, ακόμα και της Ελλάδας στα προηγούμενα χρόνια. Είναι οι πρώτοι που στην περίοδο της κρίσης χτυπήθηκαν. Είναι βολικό να τους παρουσιάζουν ως υπαίτιους της ανεργίας και της εγκληματικότητας γιατί αυτό λειτουργεί αποπροσανατολιστικά. Όμως, για τους χιλιάδες πτυχιούχους άνεργους, για τους μισθούς πείνας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, για τους συνταξιούχους που δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν ούτε τα φάρμακά τους και δεν μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα δεν φταίνε οι μετανάστες εργάτες. Αντίθετα, όπως και στη Μανωλάδα, έτσι και οι εργαζόμενοι στο 90% των ιδιωτικών επιχειρήσεων στην ελληνική επικράτεια παραμένουν απλήρωτοι για περισσότερους από τρεις μήνες, ενώ έχει γίνει πια συνήθης πρακτική να κλείνουν σχεδόν καθημερινά εταιρίες αφήνοντας τους εργαζόμενους απλήρωτους, ακόμα και παραπάνω από χρόνο.
Τα συμφέροντα ντόπιων και ξένων εργαζόμενων είναι στην ίδια πλευρά και μαζί έχουμε να αντιπαλέψουμε την πολιτική της εξαθλίωσης που επιβάλλει το σύστημα. Γι’ αυτό και η οργή μας για τα γεγονότα της Μανωλάδας δεν είναι παροδική. Δεν θα τους αφήσουμε να καλλιεργήσουν το μίσος και τον κανιβαλισμό απέναντι στους πιο αδύναμους εκμεταλλευόμενους, θα ορθώσουμε την αλληλεγγύη μας και θα αγωνιστούμε από κοινού.
Αντιφασιστικό Δίκτυο Νάξου

Δεν υπάρχουν σχόλια: