ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΠΑΜΕ ΝΑΞΟΥ

Μετά τα γεγονότα της Πέμπτης 20 Οκτώβρη στο Σύνταγμα και αλλού, γεννήθηκαν πολλά ερωτηματικά αλλά ένα είναι κεντρικό: Ποιος ήταν ο πραγματικός πολιτικός και στρατηγικός στόχος του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ με την περικύκλωση της Βουλής;

Αρχικά η κινητοποίηση είχε προπαγανδιστεί με μεγαλόστομα συνθήματα και είχε διαχυθεί ότι το ΠΑΜΕ θα εμπόδιζε τους βουλευτές από το να μπουν στη Βουλή για να μην ψηφίσουν το πολυνομοσχέδιο.

Όμως, τη Δευτέρα 17 Οκτώβρη σε συνέντευξή της η γραμματέας του κόμματος τα μάζεψε και δήλωσε ότι ο αποκλεισμός δεν είχε καμιά σχέση με παρεμπόδιση βουλευτών αλλά με κάποιο μαγικό τρόπο οι βουλευτές θα αισθάνονταν μια κάποια πίεση και ορισμένοι δεν θα ψήφιζαν το πολυνομοσχέδιο.

ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΗ Ή ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ;

Το πρωί λοιπόν της 20^ης Οκτώβρη οι συντεταγμένες δυνάμεις της περιφρούρησης του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ παρατάχθηκαν μπροστά στη Βουλή με ΠΛΑΤΗ ΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΩΠΟ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ.  Στόχος τους ήταν να διαφυλάξουν την ομαλότητα του υπάρχοντος συστήματος, να ψηφιστεί απρόσκοπτα το πολυνομοσχέδιο, καταστέλλοντας οποιαδήποτε επιθετική διάθεση από την πλευρά των διαδηλωτών. Την ίδια ώρα η αστυνομία, ήσυχη πια ότι η περιφρούρηση του ΚΚΕ έκανε τη δουλειά της, είχε αποσυρθεί ψηλά στον προαύλιο χώρο της Βουλής, πράγμα πρωτοφανές στις παρούσες συνθήκες και με τέτοιο όγκο διαδήλωσης.

Ακολούθησαν κοινές επιχειρήσεις των διμοιριών της αστυνομίας και του ΚΚΕ ενάντια σε διαδηλωτές, ακόμα και σε όσους δεν είχαν καμιά σχέση με τη σύγκρουση, επιβεβαιώνοντας την αγαστή τους συνεργασία.

Κι ενώ το ΚΚΕ-ΠΑΜΕ, τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης και σύσσωμος ο επίσημος πολιτικός κόσμος ψεύδονταν ότι ο 53χρονος άνεργος οικοδόμος Δημήτρης Κοτζαρίδης, μέλος του ΠΑΜΕ, πέθανε στις συγκρούσεις και εξαιτίας αυτών, οι γιατροί του Ευαγγελισμού και οι κοντινοί του άνθρωποι έλεγαν ότι δεν έφερε κανένα τραύμα και πέθανε από καρδιά μετά την έκθεσή του στα χημικά.

Η μαζική χρήση χημικών αερίων στις διαδηλώσεις, όπως καταγγέλουμε χρόνια τώρα, είναι μια δολοφονική πρακτική των δυνάμεων καταστολής και των πολιτικών προϊσταμένων τους. Όμως το ΚΚΕ εκείνο το απόγευμα με τις δηλώσεις που έκανε η γραμματέας του έβγαλε λάδι την κυβέρνηση και δεν επέρριψε καμιά πολιτική ευθύνη στους πραγματικούς υπεύθυνους για τον τραγικό θάνατο του εργάτη.

Το ΚΚΕ δεν δίστασε να παραδώσει τον νεκρό του βορά στα χέρια των καθεστωτικών δυνάμεων, στις οποίες συγκαταλέγεται και το ίδιο, για να εξυπηρετήσει τις πολιτικές του σκοπιμότητες. Όσο λοιπόν πιο γρήγορα καταλάβουν το ρόλο του κάποιοι έντιμοι αγωνιστές που έχουν παραπλανηθεί από τη ρητορική του, τόσο το καλύτερο για το κίνημα της αντίστασης.

Κι όσο για τους αγωνιστές, όπως ο Βελουχιώτης που το ΚΚΕ θυμήθηκε 60 χρόνια μετά το θάνατό του, η ιστορία και η συνείδηση ολόκληρου του κόσμου της αντίστασης τους έχουν αναγνωρίσει πολύ πριν, και είναι κατοχυρωμένοι σαν σύμβολα αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση από το ζυγό του άδικου και βάρβαρου συστήματος.

Αρκετά ασχοληθήκαμε με τις ιδέες και τις δράσεις της αντεπανάστασης. Σ’ αυτή την άγρια περίοδο όπου εκτυλίσσεται μια ολοκληρωτική επίθεση από τη μεριά του κράτους και του κεφαλαίου θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε στους δρόμους και τις πλατείες, στους εργασιακούς χώρους, στις γειτονιές και στα χωριά για την ανατροπή αυτού του παράλογου και άδικου συστήματος.

Ανοιχτή Συνέλευση Νάξου                                                              22.10.2011