ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΝΑΞΟΥ ΧΩΡΑ ΝΑΞΟΥ
84300
Νάξος 8/8/2011
ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ
ΠΡΟΣ ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΜΜΕ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΕ.ΚΙ.Ν. ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΛΥΚΟΥ
Την Πέμπτη, 28 Ιουλίου, στις 7 το απόγευμα, πραγματοποιήθηκε, ύστερα από κάλεσμα της ΠΕ.ΚΙ.Ν., ανοιχτή συνέλευση στην παραλία του Αλυκού (λιμανάκι).
Αφορμή για το κάλεσμα αυτό υπήρξαν τα κρούσματα βίας από αγνώστους εναντίον κατασκηνωτών.
Eξ άλλου το Αλυκό βρέθηκε φέτος στο προσκήνιο, όταν κάποιοι κάτοικοι και επαγγελματίες της περιοχής αποφάσισαν αυθαίρετα να το «αναβαθμίσουν» αλλά και να «προστατέψουν» το κεδροδάσος, απομακρύνοντας όλους τους ελεύθερους κατασκηνωτές, που κατά την άποψή τους, είναι η αιτία της υποβάθμισης του Αλυκού.
Στην ανοιχτή συνέλευση συμμετείχαν περί τα 60 άτομα που εκπροσωπούσαν όλες τις τάσεις (μέλη της ΠΕ.ΚΙ.Ν., κάτοικοι της περιοχής, μέλη του τοπικού συλλόγου, ελεύθεροι κατασκηνωτές, ευαισθητοποιημένοι πολίτες που έρχονται πολλά χρόνια στη Νάξο κ.ά), γεγονός που δείχνει το πραγματικό ενδιαφέρον πολλών και διαφορετικών μεταξύ τους ανθρώπων, για το «μέλλον» του Αλυκού.
Στην πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που έγινε ακούστηκαν διάφορες απόψεις οι οποίες συνέκλιναν σε κάποιους βασικούς άξονες.
Είναι γνωστό ότι εδώ και χρόνια, το Αλυκό αποτελεί «καταφύγιο» για λίγους ελεύθερους κατασκηνωτές (ανάμεσά τους και Ναξιώτες) οι οποίοι αγαπούν και προστατεύουν την περιοχή από ασυνείδητους και που, σύμφωνα με την ιδεολογία τους, προσπαθούν να αφήσουν το ελάχιστο δυνατό ίχνος κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο χώρο. Η κατάσταση αυτή δεν δημιούργησε όλα αυτά τα χρόνια κανένα πρόβλημα στο οικοσύστημα!
Αντίθετα η εμπειρία χρόνων από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπου έχει επαναληφθεί η ίδια ιστορία, μας δείχνει ότι τα μέρη όπου εκδιώχθηκαν οι ελεύθεροι κατασκηνωτές με το πρόσχημα της υποβάθμισης της περιοχής και του περιβάλλοντος, παραδόθηκαν την επόμενη μέρα στην «αξιοποίηση» και την τσιμεντοποίηση, χάνοντας οριστικά την ταυτότητά τους, με ολέθριες συνέπειες για το οικοσύστημα των περιοχών. Πρόσφατο παράδειγμα στη Νάξο έχουμε αυτό της Αγίας Άννας και της Πλάκας. Είναι γεγονός ότι εκεί όπου εκδιώκονται οι ελεύθεροι κατασκηνωτές, επελαύνουν οι «επενδυτές»…
Η εμπειρία έχει δείξει επίσης ότι οι επαγγελματίες που κόπτονται για το περιβάλλον, αυτοί που το χρησιμοποιούν σαν «ατραξιόν» για την επιχείρησή τους, δεν είναι και οι κατάλληλοι για να το προστατέψουν.
Στη συνέλευση αποφασίστηκε να αναλάβει η ΠΕ.ΚΙ.Ν. πρωτοβουλία να τοποθετήσει επιγραφή όπου θα αναφέρονται οι ιδιαιτερότητες του οικοσυστήματος του Αλυκού και που θα προτρέπει τους επισκέπτες να το προστατεύουν.
Στη συνέλευση εκφράστηκε επίσης η άποψη που ακούγεται συχνά τελευταία, ότι το Αλυκό πρέπει να προστατευτεί με περίφραξη, να γίνουν μονοπάτια περιπάτου, παγκάκια, να υπάρξει φύλαξη και γενικά να αξιοποιηθεί στο μοντέλο ενός πάρκου πόλης.
Η άποψη αυτή βρήκε αντίθετη την συντριπτική πλειοψηφία των παρευρισκομένων με το σκεπτικό ότι με αυτό τον τρόπο θα δημιουργηθεί ένα ακόμα μουσείο, ένας χώρος αποστειρωμένος που θα στερήσει τις επόμενες γενιές από τη χαρά της «ανακάλυψης», που θα αλλοιώσει τον χαρακτήρα της περιοχής.
Τέλος ένα ζήτημα πολύ σοβαρό που προβλημάτισε τη συνέλευση είναι αυτό της «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας, αφού μετά από σειρά δικαστικών αγώνων το Αλυκό κατοχυρώθηκε σαν δημόσια γη. Με δεδομένο ότι το Αλυκό αποτελεί ένα από τα «φιλέτα» της δημόσιας περιουσίας, χρειάζεται συνεχής επαγρύπνηση για να αποτραπεί οποιαδήποτε σχέδιο για την «αξιοποίησή» του προς αυτή την κατεύθυνση. Οι μπάρες που υπήρχαν την «εποχή των Βέλγων» και που απαγόρευαν την πρόσβαση στην περιοχή δεν πρέπει να εμφανιστούν ποτέ ξανά στο Αλυκό αλλά και οπουδήποτε αλλού.
Η ανοιχτή συνέλευση ήταν ένα πρώτο βήμα για να δημιουργηθεί ένα δίκτυο προστασίας του Αλυκού, που θα αποτελείται τόσο από κατοίκους της Νάξου όσο και από ανθρώπους που επισκέπτονται την περιοχή και ενδιαφέρονται πραγματικά για το μέλλον της.
Η ΠΕ.ΚΙ.Ν. αναλαμβάνει έναν ρόλο συντονισμού αυτής της πρωτοβουλίας και θα ενημερώνει για οποιαδήποτε εξέλιξη.
Αφορμή για το κάλεσμα αυτό υπήρξαν τα κρούσματα βίας από αγνώστους εναντίον κατασκηνωτών.
Eξ άλλου το Αλυκό βρέθηκε φέτος στο προσκήνιο, όταν κάποιοι κάτοικοι και επαγγελματίες της περιοχής αποφάσισαν αυθαίρετα να το «αναβαθμίσουν» αλλά και να «προστατέψουν» το κεδροδάσος, απομακρύνοντας όλους τους ελεύθερους κατασκηνωτές, που κατά την άποψή τους, είναι η αιτία της υποβάθμισης του Αλυκού.
Στην ανοιχτή συνέλευση συμμετείχαν περί τα 60 άτομα που εκπροσωπούσαν όλες τις τάσεις (μέλη της ΠΕ.ΚΙ.Ν., κάτοικοι της περιοχής, μέλη του τοπικού συλλόγου, ελεύθεροι κατασκηνωτές, ευαισθητοποιημένοι πολίτες που έρχονται πολλά χρόνια στη Νάξο κ.ά), γεγονός που δείχνει το πραγματικό ενδιαφέρον πολλών και διαφορετικών μεταξύ τους ανθρώπων, για το «μέλλον» του Αλυκού.
Στην πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που έγινε ακούστηκαν διάφορες απόψεις οι οποίες συνέκλιναν σε κάποιους βασικούς άξονες.
Είναι γνωστό ότι εδώ και χρόνια, το Αλυκό αποτελεί «καταφύγιο» για λίγους ελεύθερους κατασκηνωτές (ανάμεσά τους και Ναξιώτες) οι οποίοι αγαπούν και προστατεύουν την περιοχή από ασυνείδητους και που, σύμφωνα με την ιδεολογία τους, προσπαθούν να αφήσουν το ελάχιστο δυνατό ίχνος κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο χώρο. Η κατάσταση αυτή δεν δημιούργησε όλα αυτά τα χρόνια κανένα πρόβλημα στο οικοσύστημα!
Αντίθετα η εμπειρία χρόνων από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπου έχει επαναληφθεί η ίδια ιστορία, μας δείχνει ότι τα μέρη όπου εκδιώχθηκαν οι ελεύθεροι κατασκηνωτές με το πρόσχημα της υποβάθμισης της περιοχής και του περιβάλλοντος, παραδόθηκαν την επόμενη μέρα στην «αξιοποίηση» και την τσιμεντοποίηση, χάνοντας οριστικά την ταυτότητά τους, με ολέθριες συνέπειες για το οικοσύστημα των περιοχών. Πρόσφατο παράδειγμα στη Νάξο έχουμε αυτό της Αγίας Άννας και της Πλάκας. Είναι γεγονός ότι εκεί όπου εκδιώκονται οι ελεύθεροι κατασκηνωτές, επελαύνουν οι «επενδυτές»…
Η εμπειρία έχει δείξει επίσης ότι οι επαγγελματίες που κόπτονται για το περιβάλλον, αυτοί που το χρησιμοποιούν σαν «ατραξιόν» για την επιχείρησή τους, δεν είναι και οι κατάλληλοι για να το προστατέψουν.
Στη συνέλευση αποφασίστηκε να αναλάβει η ΠΕ.ΚΙ.Ν. πρωτοβουλία να τοποθετήσει επιγραφή όπου θα αναφέρονται οι ιδιαιτερότητες του οικοσυστήματος του Αλυκού και που θα προτρέπει τους επισκέπτες να το προστατεύουν.
Στη συνέλευση εκφράστηκε επίσης η άποψη που ακούγεται συχνά τελευταία, ότι το Αλυκό πρέπει να προστατευτεί με περίφραξη, να γίνουν μονοπάτια περιπάτου, παγκάκια, να υπάρξει φύλαξη και γενικά να αξιοποιηθεί στο μοντέλο ενός πάρκου πόλης.
Η άποψη αυτή βρήκε αντίθετη την συντριπτική πλειοψηφία των παρευρισκομένων με το σκεπτικό ότι με αυτό τον τρόπο θα δημιουργηθεί ένα ακόμα μουσείο, ένας χώρος αποστειρωμένος που θα στερήσει τις επόμενες γενιές από τη χαρά της «ανακάλυψης», που θα αλλοιώσει τον χαρακτήρα της περιοχής.
Τέλος ένα ζήτημα πολύ σοβαρό που προβλημάτισε τη συνέλευση είναι αυτό της «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας, αφού μετά από σειρά δικαστικών αγώνων το Αλυκό κατοχυρώθηκε σαν δημόσια γη. Με δεδομένο ότι το Αλυκό αποτελεί ένα από τα «φιλέτα» της δημόσιας περιουσίας, χρειάζεται συνεχής επαγρύπνηση για να αποτραπεί οποιαδήποτε σχέδιο για την «αξιοποίησή» του προς αυτή την κατεύθυνση. Οι μπάρες που υπήρχαν την «εποχή των Βέλγων» και που απαγόρευαν την πρόσβαση στην περιοχή δεν πρέπει να εμφανιστούν ποτέ ξανά στο Αλυκό αλλά και οπουδήποτε αλλού.
Η ανοιχτή συνέλευση ήταν ένα πρώτο βήμα για να δημιουργηθεί ένα δίκτυο προστασίας του Αλυκού, που θα αποτελείται τόσο από κατοίκους της Νάξου όσο και από ανθρώπους που επισκέπτονται την περιοχή και ενδιαφέρονται πραγματικά για το μέλλον της.
Η ΠΕ.ΚΙ.Ν. αναλαμβάνει έναν ρόλο συντονισμού αυτής της πρωτοβουλίας και θα ενημερώνει για οποιαδήποτε εξέλιξη.
 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου