Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ …
Δυο χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον αστυνομικό Κορκονέα στα Εξάρχεια, αντιμετωπίζουμε σήμερα το φάσμα μιας πραγματικά ανελέητης επίθεσης κράτους και κεφαλαίου απέναντι στις κατακτήσεις ενός αιώνα κοινωνικών και ταξικών αγώνων, απέναντι στο σύνολο της ζωής μας.
Οι ψευδαισθήσεις του καπιταλισμού έχουν καταρρεύσει. Η φτώχεια, η ανεργία και η εξαθλίωση σε όλους τους τομείς της καθημερινότητάς μας, συνθέτουν όλο και περισσότερο τη ζοφερή εικόνα του νέου «θαυμαστού» κόσμου.
Οι εργοδότες αξιώνουν κυνικά πλέον και την τυπική κατάργηση του 8ώρου, της πενθήμερης εργασίας και της πληρωμής των υπερωριών. Οι ξεπουλημένοι εργατοπατέρες παζαρεύουν τις περικοπές των μισθών με τα αφεντικά. Πρόσφατα, τα κόμματα εξουσίας ψήφισαν το fast track, δηλαδή την επιτάχυνση των μεγάλων επενδύσεων σε βάρος της φύσης, επισπεύδοντας την καταστροφή της. Τώρα, συζητούν το νέο προϋπολογισμό στη βουλή που προβλέπει τη μείωση του φορολογικού συντελεστή στους πλούσιους από 24% σε 20%, καθώς επίσης και τις δραστικές περικοπές στην εκπαίδευση και στο σύστημα υγείας. Με λίγα λόγια προωθούν με καταιγιστικούς ρυθμούς τον ορυμαγδό κοινωνικής υποτέλειας και λεηλασίας που προβλέπεται από το μνημόνιο.
Η εξεύρεση κοινωνικών συναινέσεων που είχαν σημασία σε προηγούμενες εποχές σκληρής εκμετάλλευσης, δεν απασχολεί πλέον κανέναν. Άλλωστε, είναι δεδομένο ότι μεγάλα τμήματα της κοινωνίας απαξιώνουν και φτύνουν το σύστημα, κάτι που φάνηκε και με τη μεγάλη αποχή στις δημοτικές εκλογές.
Τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά –ντόπια και υπερεθνικά- έχουν ρημάξει στην κυριολεξία τον τόπο, και βγάζουν λάδι ο ένας τον άλλο για όλα τα «σκάνδαλα», δηλαδή για τη λεηλασία και την καταλήστευση του κοινωνικού και φυσικού πλούτου.
Αυτοί σήμερα επιβάλλουν τα πιο σκληρά και άγρια μέτρα, πολιτικές-σοκ, με πρόσχημα τη δημοσιονομική σταθερότητα και την ταχτοποίηση του χρέους, το οποίο όμως θα συνεχίζει να αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο τα επόμενα χρόνια. Για την εμπιστοσύνη των αγορών, -δηλαδή για τις τράπεζες, τους επενδυτικούς και συμβουλευτικούς ομίλους, το χρηματοπιστωτικό σύστημα στο σύνολό του, που απαρτίζεται από τοκογλύφους και παράσιτα- μας ξεζουμίζουν για να αυξάνουν την κερδοφορία τους ακόμα και εν μέσω της κρίσης του συστήματος που τους τρέφει.
Παράλληλα με τη διάχυτη κοινωνική ανασφάλεια, η καταστολή γιγαντώνεται. Από τις μέρες της εξέγερσης του Δεκέμβρη το 2008, το κράτος και ο μηχανισμός προπαγάνδας του, (τα ΜΜΕ) επιδίδεται στη λασπολογία ενάντια σε κάθε αγώνα που ξεφεύγει από τα όρια της κυρίαρχης ιδεολογίας. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία πάντα εκπροσωπούσε την οικονομική και πολιτική ολιγαρχία, εγχώρια και πολυεθνική. Σήμερα πλέον παίρνει όλο και πιο ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά.
«Τόση δημοκρατία είχαμε να δούμε από τη Χούντα» όπως λέει κι ένα επίκαιρο σύνθημα.
Μπροστά στο έρημο τοπίο του καπιταλισμού, του τέλους της μεταπολίτευσης και της εποχής του μνημονίου, η όξυνση της καταστολής αποτελεί την αιχμή του δόρατος για την επόμενη περίοδο. Ο φόβος για ένα νέο Δεκέμβρη και οι αυξανόμενες κοινωνικές ανισότητες που κυοφορούν ανεξέλεγκτες συγκρούσεις οδήγησε την εξουσία ακόμα και να εκπαιδεύει στρατιωτικά τμήματα στην καταστολή διαδηλώσεων το περασμένο καλοκαίρι.
Στις μεγάλες πόλεις ένας ολόκληρος αστυνομικός στρατός κατοχής μαζί με κάμερες, παρακολουθήσεις τηλεφώνων και ηλεκτρονικής επικοινωνίας εγκλωβίζουν το κοινωνικό σώμα μέσα σε μια ασφυκτική συνθήκη ελέγχου και επιτήρησης.
Μπάτσοι και εισαγγελείς ζητούν από τους καθηγητές και τους διευθυντές σχολείων να δώσουν του καταληψίες μαθητές. Τα ΜΜΕ μαζί με τους μηχανισμούς καταστολής εδώ και καιρό επιχειρούν τόσο να νομιμοποιήσουν κοινωνικά τη ρουφιανιά όσο και να τη θεσμοθετήσουν. Ταυτόχρονα τα μμε συκοφαντούν αγώνες και προωθούν τον κοινωνικό κανιβαλισμό κι όταν αυτά δεν επαρκούν, τότε υπάρχει και η ποινικοποίηση, η επιστράτευση, η ωμή βία και οι δικαστικές αυθαιρεσίες.
Έτσι, εν μια νυκτί, η παρακώλυση συγκοινωνιών μετατρέπεται σε κακούργημα, το DNA, ακόμα και αν δεν έχει ζητηθεί ποτέ, γίνεται στοιχείο προφυλάκισης (όπως στην υπόθεση του αναρχικού αγωνιστή Άρη Σειρηνίδη), όσοι κινητοποιούνται (μεταλλεργάτες, συμβασιούχοι, φοιτητές), ακόμη και άνθρωποι με αναπηρία, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τα ΜΑΤ, την ΔΙΑΣ και τα συναφή τσογλάνια.
Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, οι βίαιες αστυνομικές επιχειρήσεις-σκούπα, συνεπικουρούμενες από τη δράση φασιστικών-παρακρατικών συμμοριών ενάντια στους μετανάστες συνθέτουν μια εφιαλτική εικόνα αγριότητας και αθλιότητας.
Καταλήψεις, στέκια και χώροι συνάντησης ανυπότακτων ανθρώπων βρίσκονται συνεχώς στο στόχαστρο της καταστολής. Προληπτικές συλλήψεις πριν από διαδηλώσεις και αστυνομικές έφοδοι σε γραφεία και χώρους μαζί με εμπρησμούς απελευθερωμένων εδαφών ή και σπιτιών, έχουν στόχο να πτοήσουν αγωνιστές και συλλογικότητες.
Η απαγόρευση της κυκλοφορίας στο κέντρο της Αθήνας πριν από μεγάλες διαδηλώσεις όπως και φέτος στις 6 Δεκέμβρη, με το πρόσχημα της διευκόλυνσης της ζωής στην πόλη, στην πραγματικότητα είναι η επιβολή στρατιωτικού νόμου στην πόλη.
Η διεύρυνση του αντιτρομοκρατικού ώστε να συμπεριλαμβάνει δράσεις και πρακτικές που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων και απεργιών (π.χ. καταλήψεις δημόσιων κτιρίων) είναι μεθοδεύσεις οι οποίες στοχεύουν ευθέως στον εκφοβισμό, την υποχώρηση και την εξόντωση των αντιστεκόμενων αγωνιστών και των κοινωνικών αντιστάσεων.
Οι συμβολισμοί και τα νοήματα του Δεκέμβρη είναι σήμερα πιο επίκαιρα παρά ποτέ. Το εύρος της κοινωνικής και ταξικής σύγκρουσης που διαμείφθηκε, η συλλογικοποίηση, η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση -μακριά και έξω από παράγοντες και ιεραρχίες- συνέθεσαν έναν αγώνα που δεν είχε αιτήματα αλλά προτάγματα, δηλαδή έθετε κοινωνικά οράματα κι όχι επιμέρους διεκδικήσεις, έφερε μια νέα πνοή, μια ανάσα και μια νέα προοπτική.
Σήμερα που το καθεστώς έχει αποδείξει την πολιτική και ηθική του ένδεια, σήμερα που ο καπιταλισμός καταρρέει, έχει έρθει η ώρα να διαμορφώσουμε ένα συλλογικό συνολικό όραμα απελευθέρωσης και δικαιοσύνης. Άλλωστε, αν όχι τώρα, πότε;
Αυτόνομη Πρωτοβουλία Νάξου
Εκδήλωση – Συζήτηση – Προβολή βίντεο από τα γεγονότα του Δεκέμβρη ’08
Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010, 7.00μμ
Στον Αυτοδιαχειριζόμενο Πολιτικό και Κοινωνικό Χώρο “Αντιμάμαλο”
στην οδό Παπαβασιλείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου