Νάξος, Πορτάρα, 2000. Μαύρο πανώ για το πολύνεκρο ναυάγιο του Σαμίνα Εξπρές

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Από την απεργιακή συγκέντρωση στη Νάξο


Στο δρόμο κατεβαίνουμε για να διαμαρτυρηθούμε, να επικοινωνήσουμε με τον κόσμο, να ακολουθήσουμε μονοπάτια αγώνα, που δεν περιχαρακώνονται στα στενά θεσμικά πλαίσια της κομματικής πειθαρχίας και των αναμασημένων λύσεων της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, με αποτέλεσμα να εκτονώνονται ανώδυνα.
Αυτό που λέμε είναι ότι πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας στους εργασιακούς χώρους, στα σχολεία, στις γειτονιές, στα χωριά με αυτό-οργάνωση και με ένα όραμα για μια άλλη κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
Σήμερα, λοιπόν, στην παραλία της Χώρας, στήσαμε μικροφωνική, αναρτήσαμε πανό, μοιράσαμε προκηρύξεις, συζητήσαμε με τον κόσμο που ανταποκρίθηκε θετικά.
Την ίδια ώρα στην Αθήνα, η βίαιη, απρόκλητη, δολοφονική επίθεση και διάλυση του μπλοκ των αναρχικών - αντιεξουσιαστών και των πρωτοβάθμιων σωματείων βάσης κατά τη διάρκεια της σημερινής απεργιακής συγκέντρωσης άφησε πίσω της δεκάδες  τραυματίες  και ένα 30χρονο διαδηλωτή να παλεύει ακόμη για τη ζωή.  Η παραπάνω πρακτική αποτελεί τη συνέχιση της κατασταλτικής πολιτικής του κράτους για την απρόσκοπτη εφαρμογή της συνολικής επίθεσης που έχει εξαπολύσει εδώ και καιρό ενάντια στην κοινωνία.
ΑΝΟΙΧΤΉ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ




Δεν υπάρχουν σχόλια: