Νάξος, Πορτάρα, 2000. Μαύρο πανώ για το πολύνεκρο ναυάγιο του Σαμίνα Εξπρές

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ - ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ


Η άνοδος της ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη είναι φαινόμενο των τελευταίων δεκαετιών. Δυο παράγοντες έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην ώθησή της: Αφενός τα κοινοβουλευτικά πολιτικά κόμματα τα οποία για να συγκαλύψουν τις αντιθέσεις ανάμεσα σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους δεν έπαψαν να εκτρέφουν τον εθνικισμό. Οι μεν δεξιοί ενθάρρυναν την ξενοφοβία και το ρατσισμό, οι δε αριστεροί δεν αντιπαρατέθηκαν στην ακροδεξιά προπαγάνδα και υπέστειλαν τη σημαία της ταξικότητας των αγώνων ή ακόμα υιοθέτησαν πατριωτική ρητορική για να αντλούν ψήφους από μια όσο δυνατόν και πιο ευρεία δεξαμενή.

Από την άλλη τα μέσα μαζικής προπαγάνδας, δεμένα στενά με την οικονομική και πολιτική εξουσία, τις τελευταίες δυο δεκαετίες κατασκεύασαν ένα κλίμα ανασφάλειας και φόβου που πυροδότησε τα ξενοφοβικά αντανακλαστικά της κοινωνίας. Τα μμε πρόβαλαν τα ακροδεξιά μορφώματα και ωραιοποίησαν τους φασίστες χρησιμοποιώντας λέξεις όπως π.χ. «λαϊκιστικό» αντί για φασιστικό. Χαρακτηριστικό της επιρροής που έχουν τα μέσα μαζικής προπαγάνδας είναι ότι στη Γερμανία και τη Βρετανία που δεν προβάλλουν τα ακροδεξιά κόμματα αυτά δεν έχουν περάσει το 3% σε εκλογικό ποσοστό.

Εξάλλου, το πολιτικό πρόγραμμα των κυρίαρχων για το τεράστιο ζήτημα της μετανάστευσης δεν διαφέρει από αυτό των φασιστών. Στην Ελλάδα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, το τείχος στον Έβρο, η ονομασία «λαθραίος» δεν τα έφερε η χρυσή αυγή: οι πασόκοι, κεντρώοι και δεξιοί κυβερνώντες τα έφτιαξαν. Η καταδίωξη που έχει εξαπολύσει το ελληνικό κράτος ενάντια στους μετανάστες στις μέρες μας, παραπέμπει σε σκοτεινές ιστορικές περιόδους. Η μαζική και οργανωμένη βίαιη επίθεση ενάντια σε μια μερίδα του πληθυσμού αδιακρίτως, που εκτυλίσσεται με το τραγελαφικό όνομα Ξένιος Ζευς, θυμίζει τους διωγμούς των εβραίων στη χιτλερική Γερμανία. Αν συνυπολογίσουμε, εκτός από το ανθρωποκυνηγητό της αστυνομίας και τις δολοφονικές επιθέσεις, τους άγριους ξυλοδαρμούς, την καταστροφή σπιτιών, μαγαζιών και θρησκευτικών τόπων των μεταναστών από τα φασιστικά αποβράσματα, τότε έχουμε τον ακριβή ορισμό της λέξης πογκρόμ.

Στη σημερινή εποχή της φτώχειας που έχει φέρει η καπιταλιστική κρίση είναι πλέον τετριμμένο να πούμε ότι το καθεστώς χρησιμοποιεί όλες τις εφεδρείες του για να αποσοβήσει την επαπειλούμενη κοινωνική έκρηξη. Τα τελευταία τρία χρόνια υπήρξαν σημαντικές δυναμικές αντιπαραθέσεις: μαζικά συλλαλητήρια, κλαδικές απεργίες διαρκείας, το κίνημα των πλατειών, οι αντιδράσεις για το χαράτσι. Αλλά και η δημιουργία ενός εκτεταμένου γεωγραφικά δικτύου δομών αντίστασης και αυτοοργάνωσης όπως οι συνελεύσεις γειτονιάς, οι συλλογικές κουζίνες, τα ανταλλακτικά παζάρια, τα κοινωνικά ιατρεία και πολλά άλλα.

Σε μια κοινωνία λοιπόν στα πρόθυρα της έκρηξης το κράτος έριξε στο παιχνίδι και τους φασίστες, σε μια περίοδο μάλιστα που το πολιτικό σύστημα έχει απονομιμοποιηθεί και απαξιωθεί πλήρως. Μετά τον εγκλωβισμό της ελληνικής κοινωνίας στο εκλογικό παιχνίδι τον περασμένο Απρίλιο, οι χρυσαυγίτες εκμεταλλεύτηκαν τον αυθόρμητο αντικοινοβουλευτισμό του κόσμου για να προτάξουν τον ολοκληρωτισμό σαν μια βιώσιμη λύση στο πρόβλήμα της κρίσης. Όμως αυτό που πρέπει να γίνει καθαρό είναι ότι Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ  ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ.

Ήρθαν λοιπόν τα κατακάθια να λειτουργήσουν ως ο σταθεροποιητής του συστήματος, να επιβάλουν την τάξη. Και αυτό ακριβώς κάνουν αποκαλύπτοντας τον πραγματικό τους ρόλο: πέρα από το πογκρόμ στους μετανάστες, πέρα από τις επιθέσεις στην ομοφυλόφιλη κοινότητα, όλο και πιο συχνές είναι οι επιθέσεις τους στους φοιτητικούς χώρους όπου διαλύουν βίαια συνελεύσεις συλλόγων όταν ξεκινούν κινητοποιήσεις. Επιτίθενται σε μαθητές κατειλημμένων σχολείων, -μάλιστα στη Σάμο απείλησαν τους καταληψίες μαθητές ότι θα φέρουν φουσκωτούς από την Αθήνα. Για τους απεργούς εργάτες του Σκαραμαγκά που εισέβαλαν στο Πεντάγωνο βουλευτής της Χρυσής Πατάτας δήλωσε ότι δεν πρέπει τώρα να μιλάμε για ταξικούς διαχωρισμούς και τέτοια, αλλά όλοι μαζί οι έλληνες να δουλέψουμε όσο μπορούμε περισσότερο για να ξεπεράσουμε την κρίση. Τα ίδια είχαν πει και στη Χαλυβουργία. Διαφέρουν σε τίποτα από την κυβέρνηση;

Πριν λίγες εβδομάδες όταν βουλευτές τους αποπειράθηκαν να προσεγγίσουν σε διαδήλωση των τριτέκνων για το επίδομα, οι τρίτεκνοι τους γιούχαραν και τους έδιωξαν με αποφασιστικότητα σπάζοντας τον μύθο ότι είναι άτρωτοι. Είναι θετικό ότι πλέον ευρύτερα στρώματα αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι ο ρόλος της φασιστικής συμμορίας είναι επικίνδυνος. Όπως λέει λοιπόν και το ποίημα:
ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ
ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ

Εδώ στη Νάξο εννοείται ότι δεν βιώνουμε την αγριότητα των μεγάλων πόλεων, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Κατ’ αρχήν σποραδικά φαινόμενα ρατσισμού έχουν εκδηλωθεί στο νησί κατά περιόδους. Πρόσφατα στην Κυκλαδική, ο Βλαχάκης, με αφορμή έναν καυγά ανάμεσα σε μετανάστες στις Τρίποδες, έχυσε ρατσιστικό δηλητήριο ξεδιπλώνοντας ένα παραλήρημα που παρέπεμπε σε χρυσαύγουλα. Πέρσι τέτοια εποχή, στο Αγερσανί, φορείς του χωριού μάζεψαν υπογραφές με μια εξαιρετικά ύπουλη μεθόδευση, με στόχο να φύγουν οι έγχρωμοι μετανάστες από το χωριό σε μια ξεκάθαρα ρατσιστική κίνηση. Επιπλέον, τις τελευταίες μέρες τα τοπικά μέσα χωρίς να αναφέρουν τον τίτλο Ξένιος Ζευς περιγράφουν αστυνομική επιχείρηση στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου ενάντια στους μετανάστες, ενώ ο εμπορικός σύλλογος Νάξου έχει ανάγει σε θερινό σπορ το κυνήγι μεταναστών και ρομά μικροπωλητών.

Ωστόσο, ακόμα κι εδώ που ουσιαστικά δεν υπάρχουν οι όροι για την ανάπτυξη έντονων ρατσιστικών φαινομένων, το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται. Οι 800 ψήφοι στη Χρυσή Αυγή τον περασμένο Ιούνη, το γεγονός ότι ένας τοπικός ραδιοσταθμός έδωσε βήμα στον υποψήφιο της συμμορίας αλλά και η αντιφασιστική συγκέντρωση που τους διαπόμπεψε, είναι ήδη μια σύντομη ιστορία στο νησί.

Τα γεγονότα τρέχουν και πρέπει να είμαστε έτοιμοι τόσο να απαντήσουμε σε κάθε φασιστική πρόκληση, όσο και να απευθυνθούμε στην τοπική κοινωνία για να αποδομήσουμε το λόγο και να αποκαλύψουμε τα ψέματα της φαιάς προπαγάνδας τους. Γι’ αυτό και είναι αναγκαία η διαμόρφωση ενός δικτύου επικοινωνίας και δράσης ανάμεσα σε πρόσωπα και συλλογικότητες, που επιδιώκουν να εμποδίσουν τον εκφασισμό της κοινωνίας.

Ανοιχτή Συνέλευση Νάξου

Δεν υπάρχουν σχόλια: