ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 26.9 - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ 11.00ΠΜ

ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ: ΑΝ ΔΕΝ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ΘΑ ΜΑΣ ΑΦΑΝΙΣΟΥΝ

Κράτος, τρόικα, τράπεζες και αφεντικά σαν τους μαυραγορίτες της κατοχής μοιράζονται τα λάφυρα της κρίσης. Αυτοί, είναι αλήθεια, κάνουν τη δουλειά τους, το ζήτημα είναι τι κάνουμε εμείς που μας λεηλατούν τις ζωές.

Έχουν στρώσει το χαλί στους επίδοξους επενδυτές προσφέροντας κυριολεκτικά γη και ύδωρ. Αξιωματούχοι του καθεστώτος διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι οι αποκρατικοποιήσεις θα είναι το Ελ Ντοράντο της χώρας και η τελική λύση για την έξοδο από την κρίση. Τα βγάζουν όλα λοιπόν στο σφυρί: τη δημόσια γη, το νερό, τον άνεμο, τις παραλίες, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τα μικρά νησιά.

Ο πλούτος συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο στα χέρια λίγων. Παράλληλα, το κράτος έχει διασφαλίσει φιλόξενο εργασιακό κλίμα για τους υποψήφιους εκμεταλλευτές. Το εργασιακό Νταχάου που έχει στηθεί τα τελευταία χρόνια με πρόσχημα την κρίση διαφημίζεται σαν έξτρα μπόνους στα ελκυστικά πακέτα που προσφέρονται στους επενδυτές.

Το τίμημα της «δημοσιονομικής εξυγίανσης» -με λίγα λόγια η διάσωση των τραπεζών και λοιπών κεφαλαιοκρατών- είναι η διάλυση της κοινωνίας όπως την ξέραμε και η επιβολή χειρότερων συνθηκών ζωής για τη συντριπτική πλειοψηφία.

Πληρώνουμε την αύξηση των κερδών τους όχι μόνο με τον ιδρώτα μας αλλά πλέον και με τις ίδιες μας τις ζωές. Σήμερα, εκατομμύρια συνάνθρωποί μας δεν έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τα νοσοκομεία υπολειτουργούν ή συγχωνεύονται και καταργούνται κλίνες – τα σχολεία ξεκίνησαν με τεράστιες ελλείψεις, με καθηγητές και δασκάλους να δουλεύουν με μισθούς πείνας – στα πανεπιστήμια η κατάσταση δραματική, πολλές σχολές κλείνουν, τα συγγράμματα πληρώνονται από τους φοιτητές – οι δήμοι κινδυνεύουν να βάλουν λουκέτο – τα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας έχουν σχεδόν σταματήσει. Σήμερα, όσοι δεν είναι άνεργοι πρέπει να είναι ευχαριστημένοι που δουλεύουν με μισθούς πείνας.

Αυτή είναι η κατάσταση στις αρχές της τρίτης χιλιετίας: το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας βιώνει τη φτώχεια και έχει σαν μόνη προοπτική την εξαθλίωση. Και όμως όλα αυτά τα τομάρια, οι πολιτικοί διαχειριστές της κρίσης μιλούν για νέα μέτρα, νέες θυσίες… Περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, ένας νέος κεφαλικός φόρος ανεξάρτητος από τα χαράτσια και, βέβαια, η κατάργηση του επιδόματος ανεργίας στους εποχικούς υπαλλήλους.

Ειδικά το τελευταίο μέτρο καταδικάζει χιλιάδες εργαζόμενους στην τουριστική βιομηχανία στην πείνα. Τα τελευταία χρόνια, ούτως ή άλλως, οι εποχικοί εργάτες στο τουρισμό δεινοπαθούν περιμένοντας να ζήσουν από τα πενιχρά εισοδήματα μιας διαρκώς συρρικνούμενης σαιζόν, παλεύοντας συνεχώς με τους εκβιασμούς και την ασυδοσία των αφεντικών. Πρώτα, λοιπόν, μείωσαν το επίδομα ανεργίας, τώρα απειλούν να το κόψουν καλά καλά. Το μέτρο αυτό θα επιτείνει την άγρια εκμετάλλευση και το όργιο της ανασφάλιστης εργασίας που επικρατεί στον τουρισμό.

Όμως τα σχέδιά τους δεν σημαίνει ότι θα περάσουν απαραίτητα, εξάλλου δεκάδες μικρές και μεγάλες αντιστάσεις ορθώνονται και πολλοί αγώνες δίνονται. Οι δυναμικές αντιδράσεις του κόσμου στους χώρους εργασίας με απεργίες διαρκείας, καταλήψεις, πορείες και συγκρούσεις, δείχνουν το δρόμο για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Η οργάνωση σε σωματεία βάσης εξαπλώνεται σε όλο και περισσότερους εργαζόμενους.

Οι μεγάλες διαδηλώσεις στη διάρκεια των γενικών απεργιών, το Σύνταγμα πριν ένα χρόνο και η λαϊκή οργή που εκδηλώθηκε στις 12 Φλεβάρη διαμορφώνουν ένα κλίμα απειλητικό για τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά.

Γι’ αυτό και καλλιεργούν συστηματικά το αντίπαλο δέος, αποπροσανατολίζουν τον κόσμο, επενδύουν στο φόβο και στην ανασφάλεια για να προωθήσουν το τσούρμο των παρακρατικών νεοναζιστών της χρυσής αυγής. Αυτά τα βοθρολύματα, οι σύγχρονοι γερμανοτσολιάδες, το παίζουν αντισυστημικοί ενώ το μόνο που έχουν να επιδείξουν είναι πισώπλατα ύπουλα μαχαιρώματα σε ανυποψίαστους μετανάστες. Όταν η εξουσία και το πολιτικό σύστημα έχουν απονομιμοποιηθεί τα τελευταία χρόνια, τα φασισταριά αποτελούν τη χρυσή εφεδρεία του συστήματος αποπροσανατολίζοντας ένα κομμάτι της κοινωνίας και στρέφοντάς την κοινή γνώμη ενάντια στους μετανάστες που δεν φταίνε για το χάλι στο οποίο έχουμε φτάσει. Σπέρνουν τη σύγχυση και το «διαίρει και βασίλευε», βγάζοντας έτσι λάδι τον πραγματικό υπαίτιο για τη φτώχεια και την εξαθλίωση, δηλαδή το καπιταλιστικό σύστημα.  

Αυτός ο κατήφορος προς τον κοινωνικό κανιβαλισμό αντιστρέφεται μόνο μέσα από αγώνες συλλογικούς και αλληλέγγυους. Στις γειτονιές, στα χωριά, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, στη δουλειά, είναι πλέον απαραίτητη η οργάνωσή μας, από τη μια για να αποκρούσουμε την επίθεση που δεχόμαστε, από την άλλη για να διαμορφώσουμε όρους αλληλεγγύης ώστε να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε την επιβίωσή μας. Τόσα χρόνια ήταν κυρίαρχη λογική «ο καθένας για την πάρτη του». Σήμερα αποδεικνύεται ότι «ο καθένας για την πάρτη του κι όλοι μαζί στον 18^ο αιώνα».

Οι εργαζόμενοι, ντόπιοι και μετανάστες, δημόσιοι και ιδιωτικοί, γυναίκες και άντρες δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα αναμεταξύ μας. Αντίθετα έχει έρθει η ώρα να οργανώσουμε πώς θα ανατρέψουμε αυτό το σύστημα που ρημάζει τη ζωή μας για να χτίσουμε μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας όπου η αγωνία για το αύριο δεν θα έχει θέση.

Ανοιχτή Συνέλευση Νάξου

Κάθε Δευτέρα στις 7.30 στο Αντιμάμαλο, στην οδό Παπαβασιλείου

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

ΣΤΙΣ 11.00πμ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ