Νάξος, Πορτάρα, 2000. Μαύρο πανώ για το πολύνεκρο ναυάγιο του Σαμίνα Εξπρές

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΔΕΛΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Μετά τη θεαματική εισβολή αστυνομικών δυνάμεων στην κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη κι αφού επιτέθηκαν και προσήγαγαν αλληλέγγυους που συγκεντρώθηκαν κοντά στην κατάληψη, η δίκη των συλληφθέντων συνεχίζεται.

 "Οι σύντροφοι κρατούνταν εδώ και δύο μέρες στην ΓΑΔΘ και αυτή τη στιγμή βρίσκονται στα δικαστήρια θεσσαλονίκης δικαζόμενοι με την κατηγορία της διατάραξης κοινής ειρήνης και κάποιοι εξ αυτών με την κατηγορία της οπλοκατοχής (επειδή βρέθηκαν ξυλόγλυπτα συλλεκτικά μαχαίρια στον χώρο της κατάληψης).
Μολονότι οι κατηγορίες δεν είναι βαριές, κατά την παραμονή τους στο αστυνομικό μέγαρο οι αστυνομικές αρχές με την συνδρομή του εισαγγελέα προϊσταμένου Πρωτοδικών Μπακέλα επέβαλαν ακόμη και την χρήση βίας προκειμένου να αποσπάσουν τα δακτυλικά αποτυπώματα των συντρόφων τα οποία ρητά αρνούνταν να δώσουν. Συγκεκριμένα ο εισαγγελέας Μπακέλας διαμήνυσε σε όλους τους τόνους "χρησιμοποιήστε όση βία χρειαστεί, μόνο μην σπάσετε χέρια" το μόνο που ενδιέφερε τον συγκεκριμένο εντολοδόχο της εξουσίας ήταν να μην υπάρχουν αποδεικτικά της ασκηθείσας βίας.
Οι σύντροφοι οδηγήθηκαν στην σήμανση και καθώς κάποιοι από αυτούς παρέμεναν αμετακίνητοι στη θέση τους ακινητοποιήθηκαν από τους μπάτσους και με την χρήση βίας τους αποσπάστηκαν τα αποτυπώματα. Μεταξύ άλλων, οι μπάτσοι δεν δίστασαν να τους πετάξουν στο πάτωμα, να τους κάνουν κεφαλοκλείδωμα, σχεδόν να τους σπάσουν τα χέρια, να τους ποδοπατήσουν τους αγκώνες και όλα αυτά μάζι με λεκτική βία και προπηλακισμό"  
Ενημέρωση από κείμενο των αλληλέγγυων που αναρτήθηκε στο indymedia.

Ακολουθεί κείμενο των συλληφθέντων συντρόφων:

Ζούμε όλοι μας μέσα σε ένα οικονομικοπολιτικό σύστημα, ασφυκτικά κλειστό και ανελεύθερο, το οποίο υπερασπίζεται με κάθε τρόπο τα συμφέροντα των αφεντικών, παντός είδους, των από πάνω.
Από την άλλη πλευρά της ζυγαριάς, βρίσκονται οι καταπιεσμένοι, όλοι όσοι αντιμετωπίζουν καθημερινά το πρόβλημα της επιβίωσης. Το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια, που βρίσκονται στα όρια της εξαθλίωσης, δέχεται καθημερινά επίθεση από την ολιγομελή τα΄ξη των αφεντικών, μέσω των προστατών του πλούτου τους, τους εντολοδόχους τους, το κράτος και την εξουσία. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, με την αινούργια οικονομική κρίση που εφηύραν τα αφεντικά, η οποία δεν είναι παρά μια προφανής αναδιάρθρωση και εκ νέου συσσώρευση του πλούτου προς οφελός τους, καθώς και μια προσπάθεια ολοκληρωτικού ελέγχου κάθε πτυχής της κοινωνίας, όλο και περισσότεροι άνθρωποι βρίσκουν τον εαυτό τους σε απελπιστική κατάσταση και αποφασίζουν να πάρουν της ζωές τους στα χέρια τους.
Αποφασίζουν έτσι να δημιουργήσουν αδιαμεσολάβητες κοινωνικές δομές, μακριά από τις εκβιαστικές λογικές του κεφαλαίου και των σχέσεων που ορίζονται από το χρήμα.
Εμείς ως άτομα που, κινούμαστε στα πλαίσια του ευρύτερου αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου, είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή ιδιοκτησίας  και εμπορικών, οικονομικών σχέσεων. Στηρίζουμε τους χώρους και τις ομάδες, οι οποίοι λειτουργούν με γνώμονα την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη, την αντιιεραρχία και την αντιεμπορευματικότητα. Τέτοια εγχειρήματα είανι οι καταλήψεις, τα σ τέκια και τα κοινωνικά κέντρα.
Η κατάληψη Δέλτα έναι ένα από αυτά, ένα ανοιχτός, κοινωνικός και πολιτικός χώρος με αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά. Μέσα στην κατάληψη λειτουργούν διάφορα ανοιχτά, αυτοδιαχειριζόμενα εργαστήρια (φωτογραφία, βιτρό, μεταξοτυπία), ομάδες αυτομόρφωσης, βιβλιοθήκη, ανοιχτό γυμναστήριο, μεταφραστική ομάδα, αυτοοργανωμένο τυπογραφείο, ελεύθερα μαθήματα χορού και παιδότοπος, ενώ πραγματοποιούνται και ανοιχτές πολιτικές εκδηλώσεις και συζητήσεις, προβολές, συντροφικές κουζίνες, καθώς και αυτοοργανωμένες, αντιεμπορευματικές συναυλίες. Στις εκδηλώσεις αυτές συγκεντρώνονται χρήματα, τα αοποία διατίθενται για την ενίσχυση διαφόρων ριζοσπαστικών αγώνων και άλλων κινηματικών αναγκών.
Η κατάληψη Δέλτα, όπως και πολλοί άλλοι πολιτικοί χώροι, αποτελούν κομμάτι ενός ευρύτερου αντιεξουσιαστικού – αναρχικού κινήματος , το οποίο λειτουργεί ανταγωνιστικά και εχθρικά απέναντι στο κοινωνικοπολιτικό σύστημα και μάχεται για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση και για αυτό το λόγο δέχονται και την ακατάπαυστη επίθεση του κράτους και της εξουσίας. Ιδιάτερα τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες ενός οργίου καταστολής ενάντια σε ομάδες και χώρους, όχι μόνο στην ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τα εγκαταλελημένα κτήρια, είτε ανήκουν στο δημόσιο, είτε ανήκουν σε ιδιώτη, μέσα σε αυτό το κλίμα της φτωχοποίησης της κοινωνίας, στέκονται προκλητικά, όταν γύρω μας υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που στερούνται τη βασική ανάγκη της στέγασης. Εμείς, ως αναρχικοί, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στις προσπάθειες των ανθρώπων για κατάληψη έρημων χώρων και διαμόρφωσή τους σε ζωτικούς χώρους.
Η κατάληψη Δέλτα, όπως και οι άλλοι χώροι που λειτουργούν οριζόντια, αντιεραρχικά και ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης και εξουσίας, είναι πεδία αγώνα, τα οποία πρέπει να μείνουν ανοιχτά για όλους τους λόγους του κόσμου. Όσο η εξουσία θα προσπαθεί να καταστείλει τις εστίες αντίστασης και να φιμώσει τον ριζοσπαστικό λόγο, θα μας βρίσκουν απέναντι τους.
Κι ενώ καμιά εξουσία δεν δέχεται την ύπαρξη πολιτικών κρατουμένων, εμείς θεωρούμε την δίωξή μας φρονηματική και τους εαυτούς μας αιχμάλωτους ενός πολέμου που μένεται στην καρδιά της κοινωνίας. Αντιλαμβανόμαστε πως η πολιτική δράση ανθρώπων με ριζοσπαστικό πρόταγμα, που κινείται επιθετικά προς τους καταπιεστές και τις εξουσιαστικές λογικές, ενοχλεί τους τελευταίους, οι οποίοι, με τα κόπων και βασάνων προσπαθούν να επιβάλουν το δόγμα της κοινωνικής ειρήνης, σε ένα κόσμο που η καταπίεση είναι δεδομένη, με ευδιάκριτους τους ρόλους του θύτη και του θύματος.
Όσο η παρουσία μας ενοχλεί, τόσο θα στοχεύουν στον αφανισμό μας. Εμείς από τη μεριά μας  θα αρνούμαστε τις κατηγορίες που μας επιρρίπτουν οι αρχές και γελάμε με τις σκευωρίες που πλάθουν εις βάρος μας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως οι μπάτσοι προσπάθησαν να μας χρεώσουν τη μόνιμη διαμονή μας την κατάληψη Δέλτα, ενώ εμείς είχαμε δηλώσει τις διευθύνσεις των μόνιμων κατοικιών μας.
Τέλος, ενώ θεωρούμε ολίγον τι ανούσια την αναφορά του θέματος του σωματικού ελέγχου, παρά την άρνησή μας και της βίαιης αποκόμισης των αποτυπωμάτων μας και δε θα ζητούσαμ από ακμία αρχή να επιληφθεί του θέματος, θέλουμε απλά να δείξουμε πως αυτή είναι η δημοκρατία τους  και για μια ζωή θα μας βρίσκουν απέναντί τους.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: