Σήμερα Δευτέρα 21 Ιουνίου από τις 10.30 μέχρι τις 11.30 το πρωί. αναρτήθηκε από περίπου 20 άτομα πανό με το σύνθημα “Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗΣ ΒΙΑ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ -ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ” στην πύλη του ιερού του Απόλλωνα, τη γνωστή Πορτάρα, που δεσπόζει στο λιμάνι της Νάξου.

Είναι πιθανό ορισμένοι τυπολάτρες, δέσμιοι της νεκρολαγνείας κάποιου ένδοξου παρελθόντος, υπηρέτες καθεστωτικών αντιλήψεων να θεωρήσουν αυτή την πράξη ασέβεια προς τα ιδεώδη μιας αρχαιολατρικής παράδοσης και να αντιπαρέλθουν ότι πρόκειται για μια κίνηση διαμαρτυρίας για την σημερινή κατάσταση.

Όμως συνειδητά κάνουν ότι δεν βλέπουν πως αυτή τη στιγμή εξελίσσεται μια ολομέτωπη επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου στην κοινωνία στον ελλαδικό χώρο. Παράλληλα, σε μια αντιστοικτική ειρωνεία, στο ακριβώς απέναντι σημείο του λιμανιού εκτυλίσσεται ένα επεισόδιο της σύγχρονης σκουπιδοκουλτούρας που επιβάλλουν τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης με το γύρισμα γνωστής πρωινάδικης εκπομπής, πάντα βέβαια στα πλαίσια της τουριστικής προβολής του νησιού.

Οι τοπικοί παράγοντες συμπεριφέρονται ωσάν να πρόκειται να μείνουν όλα στο νησί αναλλοίωτα ακόμα κι αν καταρρεύσει γύρω μας το σύμπαν. Σα να μην έχει η περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας στην ελληνική επικράτεια, σα να μην έχουν μειωθεί τα έσοδα των μικροεπαγγελματιών δραματικά, σα να μην έχουν μειωθεί τα μεροκάματα σε όσους και όσες έχουν καταφέρει να βρουν μια δουλειά με τους πιο ελαστικούς όρους των τελευταίων δεκαετιών. Σα να μην έχει σημειωθεί μια ελεύθερη πτώση στην τουριστική κίνηση που μοιραία θα συρρικνώσει τα εισοδήματα όλων των κατοίκων του νησιού και θα οδηγήσει πολλούς στα όρια της φτώχειας.

Άλλωστε δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη τους, γιατί να πληρώσουμε την κρίση τους;

Την ίδια ώρα ψηφίζεται το μνημόνιο νο 2 με ακόμη πιο επαχθείς όρους για τον πληθυσμό που ζει σε αυτή τη χώρα ενώ η κυβερνητική παρωδία, ανασχηματισμένη και αναθεματισμένη, ζητά ψήφο εμπιστοσύνης αλλά σίγουρα δεν την έχει από τον πληθυσμό.

Και βέβαια ακόμα περισσότερες θυσίες απαιτούνται από τα χαμηλά στρώματα. Κάνουν ρημαδιό τις κοινωνικές κατακτήσεις. Κλέβουν τους μισθούς και τις συντάξεις των εργαζόμενων. Καταδικάζουν στη φτώχεια και στην ανεργία τον περισσότερο κόσμο. Με ελαστικές σχέσεις εργασίας - κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων- άδικες αυξήσεις της φορολογίας - αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ.

Ταυτόχρονα, οι εφοπληστές ανενόχλητοι απολαμβάνουν προκλητικά τις πενήντα έξι (56) φοροαπαλλαγές τους και τις επιδοτήσεις για τα δρομολόγια. Επιπλέον οι τράπεζες ενισχύονται πάλι με ακόμα 38δις ευρώ την ίδια εποχή που οι περικοπές στην υγεία, την εκπαίδευση και άλλες κοινωνικές ανάγκες ωθούν τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα σε απόγνωση και τον κοινωνικό ιστό σε πλήρη αποδιοργάνωση.

Ωστόσο, οι μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις στις 15 Ιουνίου έστειλαν ηχηρό μήνυμα αντίστασης στα σχέδια του κράτους και του κεφαλαίου. Είναι φανερό ότι οι καταπιεσμένοι και εκμεταλλευόμενοι αμφισβητούν πλέον ανοιχτά ότι αυτό το σύστημα είναι βιώσιμο, έχουν χάσει πια την εμπιστοσύνη τους στους θεσμούς της εκπροσώπησης και της διαμεσολάβησης, είτε πρόκειται για πολιτευτές είτε για συνδικαλιστές.

Έχει έρθει η ώρα να ορθώσουμε το ανάστημά μας απέναντι σε ένα σάπιο σύστημα που καταρρέει και να οργανώσουμε την αντίστασή μας χωρίς διαμεσολαβητές και παράγοντες. Να αρχίσουμε να οραματιζόμαστε τους τρόπους μέσα από τους οποίους θα συγκροτήσουμε ένα δίκτυο αλληλεγγύης και υποστήριξης ώστε να μην παρασυρθούμε στην άβυσσο που οδεύει ο καπιταλισμός. Να βάλουμε τις βάσεις για μια κοινωνική οργάνωση που θα δίνει προτεραιότητα στην κάλυψη των κοινωνικών αναγκών ενάντια σε λογικές κερδοφορίας και συσσώρευσης.

Ήρθε η ώρα για μια δυναμική ταξική και κοινωνική αντεπίθεση, για μια κοινωνία δικαιοσύνης και ελευθερίας.

Η αυτοοργάνωση  η αντίσταση και η αλληλεγγύη είναι η απάντηση στην κρίση του συστήματος.

Κάτοικοι του νησιού